Het schrijven van korte verhalen zat er al vroeg in en daarmee ook mijn liefde voor allerhande blanco boekjes waarvan er altijd wel één een plaatsje heeft in handtas of reisbagage. Handig voor schrijven of schetsen onderweg.
Vroeger op de middelbare school wanneer leerlingen zaten te kreunen bij een opdracht voor een opstel liep bij mij het verhaal meestal zo mijn pen uit.
De lerares Nederlands vertrouwde mij later toe dat zij mijn opstel als eerste uit de stapel viste om te lezen. Correcties waren wel nodig hier en daar maar het ging haar om het verhaal dat haar altijd verraste. In de tijd dat ik in Engeland woonde waren het de vele brieven die ik schreef, altijd zoveel indrukken die ik wilde delen met het thuisfront.
Later, na diverse werkkringen o.a. in een boekhandel en later op een advocatenkantoor ging er meer tijd zitten in lezen dan in schrijven, behalve wanneer we op vakantie waren.
Van de reisverslagen die altijd heel beeldend op papier kwamen, vaak voorzien van een schetsje, kan ik nog steeds genieten.
Gedurende een jaar of 5 hadden we een knusse stacaravan op een camping in de polder, dat was mijn ‘schrijfhut’, ik denk er met weemoed aan terug, bracht er vele uren door in de zomer als wel in de winter. Helaas, het onderhoud van de caravan en de wilde tuin eromheen werd te zwaar en we verkochten hem aan volgende natuurliefhebbers.
De dagboekjes die ik daar volschreef bij het volgen van de seizoenen staan hier in de boekenkast op een rijtje, een afgesloten periode.
Af en aan schrijf ik nog verhalen en gedichten en sinds 1999 ontwikkelde zich een passie voor het schrijven van haiku. Deze haiku’s zijn altijd een weerslag van een bepaald moment, iets wat ik zie, of meemaak. Het is dan de kunst meer in de drie regeltjes te stoppen dan er staat. Een haiku schrijf je beschouwend en niet in de laatste plaats voor een lezer die er herkenning in kan vinden.
Via deelname aan enkele schrijfcafés kwam ik terecht bij het Open Podium van de bibliotheek Huizen waar ik echte schrijfsters ontmoette van de Schrijverskring Gooi&Vecht waar ik mij bij mocht aansluiten. Sindsdien heeft het plezier in schrijven de boost gekregen die het nodig had.
